روایات امام حسن مجتبی(ع)

علم خویش را به مردم بیاموز و علم دیگران را فراگیر، در این صورت دانسته ها را انفاق کرده ای و ندانسته ها را یاد گرفته ای.

تمام کردن احسان، بهتر است از شروع کردن و ناقص گذاشتن آن.

از نشانه های پستی این است که در برابر نعمت سپاس به جای نیاوری.

آن کس که عقل ندارد ادب ندارد و آن کس که همت ندارد مروّت ندارد و آن کس که حیا ندارد دین ندارد.

خردمندان در دنیا و آخرت کامیاب اند و آنان که از نعمت خرد محرومند، در دنیا و آخرت بی بهره اند.

خداوند درِ نیاز را بر کسی نگشود مگر اینکه در اجابت را بر او باز کرد و دری از عمل بر کسی باز نکرد مگر اینکه راه پاداش را بر او باز کرد و در شکر را بر کسی باز نکرد مگر اینکه در نعمت و فراوانی را بر او باز کرد.

در انتقام گرفتن شتاب مکن و راهی برای پوزش خواهی و عفو باقی بگذار.

شوخی کردن از وقار و سنگینی انسان می کاهد و سکوت، بزرگی شخص را می افزاید.

فرصت زود می گذرد و امّا زود به دست نمی آید.

تا نعمت ها در دسترس است، ناشناخته است؛ همین که از دست می رود به ارزش شان پی خواهی برد.

آن کس خویش توست که به حقیقت با تو دوستی کند؛ هرکس که از دوستی با تو کناره گرفت، دور است، هرچند از نزدیکان باشد.

خردمند کسی است که با مردم به نیکی معاشرت کند.

ای فرزند آدم، از آن زمان که مادرت تو را به دنیا می آوَرد نابودی و کاهش عمرت آغاز می شود، پس بکوش تا چیزی به دست آوری؛ چرا که مؤمن توشه آخرت فراهم می آورد و کافر به کام جستن از این جهان می پردازد.